Ο Ιωάννης Λυριτζής είναι καθηγητής Αρχαιομετρίας και Διευθυντής ( και Ιδρυτής ) του Εργαστηρίου Αρχαιομετρίας του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Ρόδος.
Πτυχιούχος Φυσικής, Πανεπιστήμιο Πατρών, και Διδακτορικά στη Φυσική από Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Μεταπτυχιακές σπουδές στην Πυρηνική Οργανολογία, 1976 – Ειδίκευση και Διαπίστευση στις Ιοντίζουσες ακτινοβολίες, 1979. Προεδρος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών (2004-2006). Ειδικεύεται στο πεδίο Φυσικών Επιστημών στην Αρχαιολογία & Πολιτιστική Κληρονομιά, αν και κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει κάνει την έρευνα σε μια σειρά διεπιστημονικών πεδίων τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Προηγούμενες θέσεις απασχόλησης που περιλαμβάνουν : Υπουργείο Πολιτισμού, Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (1984-1989), και η Ακαδημία Αθηνών, Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών ( 1989-1999). Μεταδιδακτορική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το Κέντρο Ατομικών Ερευών Harwell, Αγγλία, την Ακαδημία Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Bordeaux III και το Πανεπιστήμιο Πατρών.
Διοικητικές θέσεις περιλαμβάνουν: Πρόεδρος του Τμήματος, Διευθυντής Εργαστηρίων, μέλος Διοικητικών Οργάνων Πανεπιστημίων Αιγαίου, Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας, μέλος του ΔΟΑΤΑΠ, Εθνικός Εμπειρογνώμονας στο 7ο ΠΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο του Προγράμματος Συνεργασίας.
Οι ερευνητικές και εκπαιδευτικές του δραστηριότητες εστιάζονται στον διεπιστημονικό τομέα της Φυσικής και της Αρχαιολογίας.
Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ντιζόν, Γαλλία και μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, Σάλσμπουργκ, Επίτιμος & Επισκέπτης Καθηγητής Samara State Institute of Culture, Russia, Επίτιμος Καθηγητής Samara Institute of Higher School of Privatization & Enterprise, Russia, Μέλος Διεθνούς Επιστημονικής Συμβουλευτικής Επιτροπής Διεθνούς Σχολείου Προχωρημένων Ερευνών στις Πολιτιστικές Σπουδές, Ρωσια. Προσκεκλημένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Bordeaux III, Πανεπιστήμια Καίρου, Sohag και Beni Suef Αιγύπτου, στο Τενεσί των ΗΠΑ, στο Εδιμβούργο, και στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, του Coastal Carolina University, California San Diego και άλλα Ινστιτούτα. Έχει τιμηθεί με 14 βραβεία / διακρίσεις. (2012-13).
Έχει γράψει 9 βιβλία (4 στα αγγλικά), περισσότερες από 250 εργασίες σε διεθνή κυρίως περιοδικά, Συντάκτης ή Συν-Συντάκτης 21 κυρίως διεθνών τόμων. Η εργογραφία του αναφέρεται στις αρχαιολογικές επιστήμες-Αρχαιομετρία (σχεδόν σε σε όλους τους τομείς της διεπιστημονικής θεματολογίας), πυρηνική φυσική & χημεία, γεωφυσική, παλαιοκλιματολογία, αστρονομία (ηλιακή δραστηριότητα και οι πλανήτες, γήινες-ηλιακές αλληλεπιδράσεις, σέλας), και στην αρχαία ιστορία της αστρονομίας.
Το βιβλίο του Αρχαιομετρία : μέθοδοι χρονολόγησης στην αρχαιολογία, Ινστιτούτο του Βιβλίου- Καρδαμίτσα, Αθήνα, 1986, έχει λάβει έπαινο από την Ακαδημία Αυθηνών (1988) και μαζί με το συνολικό εθνικό και διεθνές έργο έχει βραβευτεί με το Αριστείο του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας (2012-13).
Μεταξύ των πρωτοποριακών έργων του είναι νέες μέθοδοι χρονολόγησης μνημείων με φωταύγεια, ενυδάτωση οψιανών και μετάλλων.
Υπηρετεί ως Μέλος της Συντακτικής Επιτροπής ή Συντάκτης ή Αρχισυντάκτης σε 20 διεθνή περιοδικά (www.maajournal.com; https://www.sci-cult.com/files/).
Εχει οργανώσει δεκάδες Διεθνή Εξειδικευμένα Συνέδρια σε θέματα αρχαιομετρίας, φυσικών καταστροφών στην αρχαιότητα, χρονολόγησης οψιανού, ψηφιακής πολιτιστικής κληρονομιάς, και έχει επιμεληθεί Πρακτικών σε διεθνή περιοδικά.
